Trein

Het leven zou je kunnen zien als een trein. De ene trein rijdt op een lange, de andere op een korte rails… … Er zijn nogal wat stations waar je eigen trein stopt. Daar stappen mensen in en uit. Sommige passagiers blijven lang met je meereizen. Anderen waarvan je ‘friends forever’ dacht of van wie je hoopte op een lang leven met elkaar stappen, al dan niet abrupt, uit. Heel soms stapt iemand in die al eerder met je meereisde. Misschien nu voor een langere reis, misschien niet.

Wat veel onzekerheden in het leven hè… Ik heb het verhaal van de trein in veelvoud en in allerlei versies ervaren. In m’n trein, lang, kort, eruit, terug erin, er -al dan niet definitief- uit. Als het je lukt om de reis van een trein te relativeren en op jezelf te betrekken worden de stappen van de passagiers soms wat logischer. Wat meer aanvaardbaar. Of niet, maar het proberen waard.

Ik ben ervan overtuigd dat elke passagier -hoe dan ook- van waarde is, is geweest. De passagier laat altijd ervaringen, soms een les of iets wezenlijks achter. Helaas ook vaak een leegte… Als een passagier slechts tijdelijk met je meereisde diende dat desondanks zeer waarschijnlijk een doel (dat je soms pas jaren later beseft…).

*****

My favourites: glinstertjes op het water…

*****

New arrivals

Zit weer op m’n schrijfstoel dus… Wat ik concreet kwijt wil:
IK ZOEK EEN SCHILDER, EEN HANDIGE KLUSJESMAN!

***
Waarom?

Wel, omdat er passagiers uít m’n trein gestapt zijn. Ik ben best soort van handig, maar kan niet alles in m’n up. M’n trein loopt soms vast. Daarom ben ik op zoek naar nieuwe passagiers die desgevraagd bij mij in de klusafdeling van de trein willen stappen.

***

***
Machinist

Als je nou een betrouwbare machinist bent die hier in de buurt woont, handige handen en zo nu en dan tijd en zin hebt zou je me dan een PB willen sturen?
Mail kan ook: info@lapecule.nl
Niet allemaal tegelijk hè 

Een lieve zomergroet,
Pauline.

#ophoopvanzegen

*****