ONDERNEM ANNO CORONA
5 april, 2e Paasdag
Enigszins nalatig: zolang geen blog geschreven… Het (b)lijkt alsof de Lock Down en Coronaperikelen het mij ingewikkelder en drukker maken. Ook dit is weer een merkwaardige dag in deze merkwaardig Coronatijd. Na de eerdere lenteachtige temperaturen, ook afgelopen week nog, verloopt deze Paasmaandag koud en killetjes. Ja, er valt zelfs wat sneeuw! Geen weer om er op uit te gaan. Maar ja, waar zouden we heen mogen? Er kan en mag zo weinig…
***
PRIVATE SHOPPING
Sinds een paar weken mogen ook voor hier in de winkel Personal Shopping-afspraken gemaakt worden. Of dat storm loopt? Nou nee. Er wordt wel gebruik van gemaakt en dat is beter dan dat níets mag. Een voordeel is zeker dat er alle aandacht is voor de klant. En veel keuze!
***
NIEUWE COLLECTIES
Ja keuze genoeg, de nieuwe voorjaar-/zomercollectie 2021 is inmiddels binnen. Inclusief de TC WOW-collectie! Alles is al ca. een jaar geleden ingekocht. Zo werkt deze branche nu eenmaal. (Weer) annuleren bij de diverse leveranciers gaat lastig worden. Bovendien, stel nou dat alles ‘straks’ weer normaler wordt en we hier een halfvolle winkel presenteren en aan een lopend bandje ‘nee’ moeten verkopen? Nee, dat is ook geen optie. Pompen of verzuipen!
***
***
AFSPRAAK
Tot het zover is nodig ik jullie uit om, alleen of samen met moeder, zus, buuf of vriendin, een Personal Shopping-afspraak te maken.
MAIL: info@lapecule.nl
BEL : (06) 100 40 199
WELKOM bij La PéCule BODYWEAR!
***
PERSOONLIJK
Voor degenen die geen Facebook hebben en toch oprécht het lief en leed hier willen volgen…
***
MAMS
Ik moet er erg aan wennen geen ouderlijk thuis meer te hebben. Geen ouders, geen moeder meer te hebben met wie ik alles kan bespreken. De rollen zijn omgedraaid: mijn mams bespreekt nu alles met mij. Soms meer dan tien keer per dag. Ook zijn mist haar ouderlijk thuis, haar ouders… Vraagt mij telkens ‘waarom papa haar niet komt halen? Het is toch Pasen en dan ben je bij je ouders…’. Meestal heb ik wel een antwoord, leidt ik haar af of lukt het me haar op te vrolijken. Nu heb ik, net als zij, tranen…
***
***
OUD(ER) WORDEN
Of oud(er) worden aangenaam is? Enerzijds boft mijn mams soort van dat zij zich doorgaans veel (verdrietigs en leed) niet kan herinneren, anderzijds is het ronduit wreed om in korte tijd veel dierbaren te verliezen en noodzakelijk te moeten verhuizen. Nog ‘s anderzijds geld dat eigenlijk ook voor mijzelf.
***
GEBED
Ik hoop elke dag en bid elke avond voor mijn mams, haar en mijn zoon, voor haar man/opa Tom en James Hond(je) en zeker ook voor mijn beide dochters en kleinzoon, schoondochter en schoonzus. Dat zij gezond, veilig en sterk mogen blijven en het leven met zo weinig mogelijk tegenslagen en zoveel mogelijk vreugde mogen leven. Aan het einde van elke gebed bungel ikzelf. Dan is mijn tekst ongeveer op, behalve: ‘ook voor mij alstublieft mentale en fysieke gezondheid, geen financiële problemen.‘ Tussen haakjes sluit ik dan af: ‘( en dat een mooie liefde mijn pad nog mag kruisen…).’
***
***
OOG VAN NAALDJE
Veilig? Wat is veilig? Wat is het waard? Dat het leven werkelijk nul garanties biedt weet ik akelig goed. Dat een ongeluk je, al dan niet met akelige of zelfs fatale gevolgen, overvalt ook. Dat werd mij weer ‘s ingepeperd. Gisterochtend vergat ik een pannetje dat op het vuur stond om twee grote plastic woklepels schoon te weken. Ik leef hier zo: overdag leef en werk ik beneden en pas na sluitingstijd van de winkel ga ik weer naar boven. Die dag werd dat eerder…
Ik ruik iets. Iets venijnigs. Ik snel naar Alexanders kaarsje (dat ik nog elke dag brand), maar nee. Zijn kaarsje brandt veilig. Rook, er komt rook van de trap…
***
PANIEK
Turbosnel ren ik de trap op en het kleine, hele oude anno 1777-trapje. Meer verstikkende en stínkende rook van verbarand plastic komt me tegemoet. Ojé! Ik weet het weer: het pannetje met de plastic lepels! HELLUP! Maar niemand helpt als je alleen bent. Hulp van Boven, van Alexander? Iets of iemand redde mij van het met blote handen vastpakken van het pannetje: pannenlappen, op de tast. Het pannetje. Op de tast. Als de wiedeweerga naar beneden, naar het binnenplaatsje. Het pannetje met zwieper op de tegels gesmeten en terug…
***
***
TERUG NAAR BOVEN
Het kan niet anders: de winkel, alle nieuwe collectie, de rook, te niet-te-harden-stank! Op de tast check ik of de (elektrische) kookplaat uit is. Nu wél. Ja, uit. De ramen. De ramen moeten OPEN! De rook en de verslappende stank moet eruit. Dit is het moment dat ik even terugloop naar de trap en m’n jongste bel: SOS. Alles draaide en tolde…
***
BESCHERMENGEL
God zij dank komt een met m’n dochter bevriende brandweerman helpen. Wat ben ik blij een méns, een helpende hand te zien… ‘Je had geen paar minuten later moeten zijn Pauline.’ Dit liep mirakels goed af. Er moet een beschermengel bij mij geweest zijn. Pas wat later komt de schrik. Schrik om het pannetje, schrik voor brand, voor vuur en schrik voor… geheugenverlies. En dat in de week van Rutte: “Ik heb hier geen herinnering aan.”
***
***
PASEN
Ik ben geëmotioneerd nu, als ik dit type.
Paasemoties zal ik maar denken…
Dank voor het lezen.
Een hele lieve groet,
Pauline.
