Zodra de winkel om 17:00 uur gesloten is ga ik het liefst de deur even uit. Even frisse lucht, benen strekken, even een andere omgeving. Meestal is er ook wel tenminste een klein boodschapje te doen. Vandaag, zo bedacht ik, is het een strak plan om wat blikjes Bonduelle en potjes HAK in te slaan. Het C-virus hè…
***
C-VIRUS
Geen paniek, wél zorgvuldigheid en het nemen van ieders verantwoordelijkheid. Dat laatste is de kern van deze column. Uiteraard heb ik mijn tuttenkarretje bij, daar kunnen best wat blikjes en potjes en zo in. Én… ik heb mijn eigen handvat. Zorgvuldigheid dus. Loop ik in de supermarkt hoor ik niezen. Nog ‘s hard niezen en nóg een keer. Chips! Wíe is nou zo ónsnugger? De niezen komen uit een meneer die her en der van alles aanraakt, pakt en bekijkt. Zonder een oordeel te ventileren over zijn afkomst, het is duidelijk een buitenlandse werknemer waarvan er hier in het dorp meer en meer komen, zou diezelfde afkomst hier wel eens problematisch kunnen zijn.
***
HOE DAN?
Wel, het feit dat hij achter elkaar zo hard loopt te niezen in een openbare gelegenheid zet me tot nadenken. De vraag komt in me op of ik wellicht gemist heb dat het #RIVM en de #Gemeenten er wel zorg voor dragen dat alle opgelegde preventiemaatregelen tegen het C-virus ook in diverse buitenlandse talen verspreid worden??? Ik heb in ieder geval nergens iets gehoord, gelezen noch gezien. Iemand wel?
***
PANDEMIE
Sinds vandaag is het C-virus tot Pandemie verklaart, wereldwijd. Misschien dat al diegenen die besmettingsrisico’s én met name ook de overdraagbaarheid ervan, niet serieus nemen wordt het nu wellicht tijd om de mening bij te stellen. Neem nou de niesmeneer vanavond in de supermarkt die veel met zijn handen aanraakte, in de rij stond bij de kassa, met zijn nieshanden aan het boodschappenkarretje zat. Stel nou, stél dat RIVM en Gemeenten deze doelgroep over het hoofd zagen qua info-voorziening? Stél dat buitenlandse mensen o.a. niet meekrijgen dat je THUIS MOET BLIJVEN als je verkouden bent, hoest, niest… Misschien zelfs ook in andere landen in de huidige multiculturele samenleving? Wordt het dan niet een beetje logisch dat het C-virus zich alsmaar blijft verspreiden? Dat.
***
EN DIT, OOK NOG
Het is m.i. ongewoon druk tegen de klok van zes. Er zijn maar twee kassa’s open waarvoor lange rijen staan. Nou nou, van éven een boodschapje doen kan al geen sprake meer zijn. Ik kukel zo ongeveer tussen de tubes tandpasta en flessen mondspoelwater als ik mevrouw die langs mij loopt een partij HOEST, niet normaal! Een dergelijk lelijke, diepe hoest zou zelfs zond het C-virus al verontrustend zijn. Maar nu… Hellup! Jawel hoor, de mevrouw kiest mijn rij uit om achteraan te sluiten. Achter mij wel te verstaan. Ik voel me opgelaten. Als ze weer een hoestbui krijgt, de derde inmiddels, kijk ik om. Toch, ik kon me niet inhouden: “Volgens mij is de instructie om THUIS te blijven als u verkouden bent.
Ik zou het bijzonder op prijs stellen als u voldoende afstand van mij houdt.”
***
VERSTOPT
Ik zie dat ze tot en met haar neus in een dikke hoge koltrui verstopt zit.
Ze kijkt me ontstemt aan: “Ik hoest toch in m’n kol joh! En zal toch een keer boodschappen moeten doen!”
Nou nou. Dit gebeurt niet echt in het C-tijdperk. Toch?
Maar de bevestiging klinkt al achter mij: “Ik heb alleen maar astma hoor!” Wat ze vervolgens bevestigt met nog een kuch.
Gelukkig houdt ze de gevraagde afstand. Nadat ik geconcludeerd heb dat zij (van mijn leeftijd dus sowieso al een verhoogde risico-groep) met haar ‘gewoon astma’ kwetsbaar, dus een nóg hogere risicohouder is, sluit ik het en haar af.
***
ESCALATIE
Nadat ik mijn blikjes en potjes afgerekend heb laad ik het voorraadje ‘voor het geval dat’ in mijn tuttenkarretje. Ondanks dat ik haar had afgesloten hoor ik haar stem op een vervelende toon zeggen: “Vergeet u vooral niet om uw handen goed te wassen?”
Ik kijk haar met verbazing aan, temeer omdat zij nu tegen mij sist zónder de ‘bescherming’ van haar kol: “Bedoelt u dit nou sarcastisch of wat?”
Zij, cynisch, hatelijk: “U moet niet zo hysterisch doen tegen iemand die alleen maar astma heeft”, blabla…
Ze ratelde verder maar ik sloeg het niet op, sla de laatste tijd wel vaker iets niet op. Ik zette haar weer uit, maar pas nadat ik zei: “Als u in deze tijd zó hoest hoort u thuis te blijven!”
Wat de lange rij achter ons van dit ‘geruzie’ dacht? Geen idee, maar ík was potdórie niet degene die onverantwoord hoestend in een drukke supermarkt liep!
***
MORAAL
Weet je, het zou mij werkelijk worst wezen als me iets overkwam, maarrr… voorlopig ben ik in m’n up mantelzorger voor mijn ouders. Zij zijn zeer kwetsbaar, dus wil en kàn ik het niet op mijn geweten nemen dat ik hen besmet doordat een hoestmevrouw het vertíkt om de instructies op te volgen en een niesmeneer door een taalbarrière wellicht niet begrepen heeft dat hoesten en niezen en publiek momenteel uit den boze is!
Wat zou jij doen… … als je mensen treft die of de maatregelingen wellicht niet kunnen vertalen óf dit C-virus nog-steeds-niet of onvoldoende serieus nemen?
… als je vijandig bejegend wordt als je mensen aanspreekt op het niet naleven van hoest- en kuchmaatregelen?
***
TOT SLOT
Afgelopen zondag in de (volle) kerk werd er, best bijzonder, niet of nauwelijks gehoest en geniest. (Je zou momenteel ook nauwelijks durven.) Zeer waarschijnlijk waren allen die op enigerlei wijze verkoudheidsverschijnselen hadden thuis gebleven. Zoals het momenteel hóórt: je verantwoording nemen. Weiger je dat voor jezelf te doen, dan ben je moreel verplicht dat wél voor je naasten en medemensen te doen. Paniek voorkomen, maar de zwakkeren in onze samenleving behoeden en (nog meer) chaos voorkomen. Chaos zou je alleen al krijgen in een rij achter de kassa, dat scheelde maar een paar haartjes.
***
MIJN HANDEN?
Die heb ik bij thuiskomst direct heftig gewassen. Ik doe de hele dag, bij wijzen van spreken, niet anders. Ook voor klanten in de winkel staat reiniging klaar op de toonbank.
